‹ Terug

Scheiden, is dat echt zo erg?

 

Toen mijn ex me vertelde dat ze wilde scheiden voelde ik me echt op alle vlakken mislukt.
Ik hield heel veel van haar, maar ze was gewoon niet gelukkig. Dat zij gelukkig is was voor mij altijd belangrijker dan mijn eigen gevoel.
Je kan proberen om iemand gelukkig te maken in de hoop dat je het zelf ook wordt, maar zo werkt het gewoon niet.

In de week voordat we naar mijn vader zouden gaan die toen in Parijs woonde, zei ze dat ze niet mee zou gaan en dat ze wilde scheiden
Toen ik vroeg waarom ze bij me weg wou, zei ze dat ze gewoon geen intimiteit meer voor me voelde.

We sliepen niet meer bij elkaar. Ik had een matras in het kleinste kamertje van het huis, maar dat voelde echt niet fijn dus ben ik ergens anders gaan slapen.
Elke ochtend om 06:06 ging mijn wekker en fietste ik naar huis zodat ik daar was voor het ontbijt met de kinderen als mijn ex naar haar werk ging.
Ik bracht ze naar school, haalde ze ook weer op en eigenlijk was alles zo als het altijd was. Fulltime huispapa, boodschappen doen, het huishouden, eten koken, boekje lezen met de kinderen voor het slapen en daarna ging ik weg.
Dat bleef ik een half jaar doen zodat het voor onze kinderen niet een te grote verandering was.

Op 1 januari was het tijd voor een nieuw jaar.
Ik bracht nog wel een tijdje de kinderen naar school en haalde ze ook op, deed nog het huishouden, maar als mama thuis kwam gaf ik de kinderen een knuffel
en ging ik weg. Tot de kinderen naar de vso en een paar dagen naar bso gingen.
Daarna kwam ik daar niet meer over de vloer.

Ik voelde me een tijd lang aan de kant geschoven en nergens goed voor. Dat gevoel begon ik te verdoven met drank en wiet. (onbewust)
Wel was ik blij voor haar dat ze iemand had gevonden met wie ze wel gelukkig kon zijn, want ik heb altijd gewild dat ze gelukkig is.
Gelukkig is het een hele goeie vent, dat zie ik wel en daar ben ik echt blij mee.
Hij is ook lief voor de kinderen en ze vinden hem ook leuk.

In mij zat nog een hoop energie/gedachten waar ik last van had en bleef daar best lang mee rond lopen. Ongeveer 1,5 jaar
Het ging mentaal al lang veel beter met me, verdriet had ik niet meer en boos ben ik nooit geweest. Maar toch zat er nog wat energie in mijn aura en chakra’s waar ik vanaf moest, want ik voelde dat mijn energie niet lekker stroomde.

November 2023. Mediteren dus en uitzoeken wat mij zo blokkeert. Daar kwam ik snel achter. Ik heb het geheeld en ik heb een email gestuurd naar mijn ex om haar te vertellen hoe dankbaar ik ben voor de tijd die we samen waren en hoe we daardoor gegroeid zijn door alle mooie en minder mooie ervaringen.
Dat uitspreken deed mij heel goed en het betekende voor haar ook veel.

Ik ben blij dat we gescheiden zijn omdat ik nu mezelf en mijn doel weer terug heb gevonden. Dit was anders waarschijnlijk niet gebeurd en ik heb hier weer zo een belangrijke les van geleerd. De belangrijkste die ik nog te leren had.
Ik ben echt van mezelf gaan houden! Nu ga ik LightCore door het leven en zie mijn droom uit komen.
Alleen zijn vind ik niet erg, dat vond ik eigenlijk nooit.

Vroeger had ik altijd geld en kon ik kopen wat ik maar wou omdat ik een half miljoen schadevergoeding had gekregen (maar dat maakt echt niet gelukkig)
Nu leef ik van een wajong uitkering en ben ik gelukkiger dan ooit!
Dat is niet omdat ik een mafkees ben.
Het komt door  (((>LightCoreHealing<)))
 

Gevangen in je hoofd
Ingehaald door tijd
Je had mooie plannen
Maar nu heb je spijt
Van wat je jaren miste
De leegte in je hart
Je was je doel vergeten
Daar zit je van te balen
Herinner nu je dromen
En geloof ze te behalen
Dit is een nieuwe start
De wereld wordt mooier
Samen kunnen wij alles
Houd van jezelf
En je zal stralen