Ik baalde behoorlijk dat ik geen plek meer had om mijn droom waar te maken maar wist dat het beter was om niet zo verder te gaan.
Hoe leuk het ook was, dit was niet de manier hoe ik mensen wou helpen.
Niet dat het nergens goed voor was, want we hebben daar allemaal toch erg veel geleerd. Ik wel meer dan de mensen die er kwamen, maar het is wel voor iedereen een mooie leerzame en vooral leuke tijd geweest.

In 2009 leerde ik mij ex partner kennen. Ik dacht heel lang dat ik beter alleen kon blijven, want niemand leek mij te begrijpen en de paar relaties die ik ooit had waren niet goed voor mij.
Zij had een opleiding sensi therapie gedaan, wat goed aansloot met wat ik had geleerd. Wij zouden de wereld gaan redden!
In 2010 heb ik een mooie loods gekocht. Een met een verdieping, waar ook mijn camper binnen kon staan.
Ik heb het gekocht met geld van mijn schadevergoeding en ging hier weer verder met mijn droom, maar dit keer zou het anders gaan.

Met een goed gevoel zijn we alles weer op gaan bouwen. De studio op de bovenverdieping, met genoeg ruimte over voor een praktijkruimte.
Daarna zijn we de camper op gaan knappen, dit zou de Herriebus worden.
Dat duurde veel langer dan gepland, want hij was in een hele slechte staat.
De vrienden die er kwamen (het waren er niet veel) hielpen met opknappen en we maakte lekker muziek tussendoor.

Toch gebruikte ik weer speed, xtc en lsd. We zaten weer vaak nachten achter elkaar wakker, vooral als mijn vriendin nachtdienst had was het weer volop gekkenhuis in de loods. Mentaal voelde ik me goed, maar fysiek niet omdat ik weer zo slecht voor mezelf zorgde.

De Herriebus was nog niet klaar toen onze lieve dochter op komst was. (2012)
Het was niet gepland, maar we waren er wel heel blij mee.
Ik zou fulltime huispapa worden! En ik stopte gelijk met drugs en roken en ging gezond leven. De stichting moest maar even wachten. En de Herriebus werd gewoon een camper. (waar nooit mee gekampeerd is)

Mijn leven was nu totaal anders, want ik wou de beste papa ter wereld worden.
Nu was mijn gezin het belangrijkste in mijn leven.
Gelukkig maar, want ook deze keer ging het de verkeerde kant op.
 

In 2015 werd onze lieve zoon geboren en waren we compleet.
Mijn droom was ik vergeten en ik leefde op de automatische piloot.
Huishouden, boodschappen doen, eten koken, voor de kinderen zorgen en er kwam natuurlijk steeds meer bij toen ze naar school gingen. Ik was een heel ander mens geworden, deed alles met plezier en zo blij dat ik papa was, maar er miste wel iets heel belangrijks.

Vanuit het UWV kwam ik in een re-integratie traject en ik ging aan de slag op de vrije school als conciërge.
Dat vond ik heel leuk om te doen, want het was de school van mijn kinderen.
Ik ben ook 5 jaar timmerpapa geweest toen mijn kindjes in de kleuterklas zaten.
Na het re-integratie traject kwam het traject naar betaald werk.

In het gesprek bij het UWV werd gevraagd wat mijn interesses en hobby’s zijn.
Ik zei dat ik als hobby muziek maak en plaatjes draai en dat ik bier brouw.
De man vroeg gelijk wat voor bier, ik zei dat ik verschillende soorten speciaal bier brouw en daar hield hij ook wel van.
Hij vroeg of ik daar niet iets mee wil doen. Ik zei dat ik wel een geschikt pand heb en dat ik wel kon investeren in een brouwerij.

Ik heb hulp gehad van een re-integratie bureau om een bedrijfsplan te maken en mijn vrouw heeft de vergunning geregeld.
Ik heb mijn laatste geld van de schadevergoeding geïnvesteerd in de verbouwing van mijn loods en brouw apparatuur.

Het was echt een mooie brouwerij geworden die ik helemaal zelf heb gebouwd.
Het heeft wel meer dan een jaar geduurd. In de ochtend en avond was ik op mijn eigen tempo bezig er iets moois van te maken.
Ik was echt trots dat ik nu mijn eigen bedrijf was begonnen.

De eerste brouw dag was zwaar maar het was leuk. 3 weken later kon ik bottelen en dat was ook zwaar maar echt leuk.
Ik had er toen fysiek al wel last van, maar daar gaf ik niks om.
Na de volgende paar batches had ik nog meer fysieke klachten en een lichte slijmbeursontsteking.
Brouwen kon ik een tijd lang echt niet doen en de lol ging er toen al vanaf.

In de lente ging ik weer brouwen maar na deze batch had ik zo een heftige slijmbeursontsteking in mijn schouder opgelopen, dat ik ruim 3 weken amper kon slapen van de pijn. Het duurde nog lang voordat het over was.
Ik baalde enorm, want dit werk was echt niet te doen voor mij (het was ook niet waarvoor ik geboren ben). En ik besloot er mee te stoppen.
 

Niet lang daarna wilde mijn vrouw scheiden en stond mijn leven dus weer op het punt helemaal te veranderen.
Geen huispapa meer, ook geen huis, een brouwerij waar ik niks mee kon en geen geld meer.
Fysiek ging het erg slecht en ik voelde me behoorlijk waardeloos en mislukt.
Balen van jezelf is wel het tegenovergestelde van liefde voor jezelf.

Het ging een beetje met ups en downs, maar ik had wel een geweldig idee.
De brouwerij wilde ik ombouwen tot muziekstudio voor bandjes, maar dan moest wel de brouwerij leeg zijn en zo snel verkoop je dat niet.
Toen het eindelijk verkocht was kon ik weer verder, maar een goede vriend met een witgoed bedrijf in een loods achter mij was zwaar opgelicht door zijn zakenpartner en heeft zichzelf in de schulden moeten werken om zijn zaak te redden.
Gelukkig heeft zijn lieve moeder hem financieel kunnen helpen, maar hij kwam wel handen tekort, dus ik ben hem gaan helpen.

Het werd steeds drukker en voor mij was dit fysiek veel te zwaar.
Na een maand of 9 stortte ik echt in en kwam ik in een burnout. Mijn LightCore was net een opgebrand waxinelichtje. Ik kon niks meer.
Tijd voor LightCoreHealing !

Ik was voor coaching naar Ramon Roelofs gegaan (Charly Lownoise) en had zijn boek gelezen. Daarvan kreeg ik weer inspiratie en ik ben een maand alleen met mezelf bezig geweest om mijn LightCore weer te laten schijnen.
Ik werd weer Herrie LightCore ! en vanaf dat moment werd alles nog mooier dan  in mijn mooiste dromen!
De brouwerij heb ik omgetoverd tot een mooie muziekstudio en de rest van de loods ook opgeknapt. De camper heb ik omgetoverd tot de Herriebus

Stichting AltijdHerrie is nu mooier dan ik ooit in gedachten had.
Nu ben ik klaar om de wereld mooier te maken.
Klaar voor (((>LightCoreHealing<)))

Vandaag ben ik blij
Om alles wat er leeft
Dat ik leer van het leven
Mijn licht te geven
En ruimte kan bieden
Aan wie dat nodig heeft